odczepić się od kogoś

См. также в других словарях:

• odczepić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odczepiać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odczepić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, odczepić siępię się, odczepić siępi się, odczepić sięczep się {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odczepić się — (Zwłszcza w rozkaјniku) Zostawić kogoś w spokoju; przestać się komuś naprzykrzać Eng. (Especially in the imperative as a brusque command) To stop bothering someone or something and leave …   Słownik Polskiego slangu

• odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… …   Słownik języka polskiego

• przyssać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przysysać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przyssać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, przyssać sięssę się, przyssać sięssie się, przyssać sięssij się, {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odchrzanić się — dk VIa, odchrzanić sięnię się, odchrzanić sięnisz się, odchrzanić sięchrzań się, odchrzanić sięnił się posp. «zostawić kogoś, coś w spokoju; odczepić się» Odchrzań się od mojej dziewczyny …   Słownik języka polskiego

• odwalić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odejść od kogoś, zaprzestać zaczepek; odczepić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odwal się, bo dostaniesz! Wreszcie się ode mnie odwalił. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

• odpalantować — dk IV, odpalantowaćtuję, odpalantowaćtujesz, odpalantowaćtuj, odpalantowaćował, odpalantowaćowany rzad. odpalantowywać ndk VIIIa, odpalantowaćowuję, odpalantowaćowujesz, odpalantowaćowuj, odpalantowaćywał, odpalantowaćywany 1. posp. «odpowiedzieć …   Słownik języka polskiego

• odpieprzyć — dk VIb, odpieprzyćrzę, odpieprzyćrzysz, odpieprzyćpieprz, odpieprzyćrzył, odpieprzyćrzony odpieprzać ndk I, odpieprzyćam, odpieprzyćasz, odpieprzyćają, odpieprzyćaj, odpieprzyćał, odpieprzyćany 1. wulg. «zrobić coś szybko, niestarannie, niedbale» …   Słownik języka polskiego

• odpierdolić — dk VIa, odpierdolićlę, odpierdolićlisz, odpierdolićol, odpierdolićlił, odpierdolićlony odpierdalać ndk I, odpierdolićam, odpierdolićasz, odpierdolićają, odpierdolićaj, odpierdolićał, odpierdolićany, wulg. «zrobić coś szybko, niestarannie,… …   Słownik języka polskiego